Het gebeurt niet alle dagen dat we hier muziek vanuit het zuiden van ons land te bespreken krijgen en dus is de ouderwetse Belg in mij heel blij het even te mogen hebben over deze EP van een band die ik weliswaar nog nooit aan het werk zag, maar die mij, na meerdere beluisteringen van deze zestracker, bijzonder veel goesting doet krijgen om, bij de eerste kans die ik daartoe krijg, de taalgrens over teken en live te gaan meemaken hoe deze erg veelbelovende plaat het voor een levend publiek doet.

De vijf Lukenaars trappen af met de titeltrack van de plaat, die net als de overige vijf, volledig groepswerk is en die meteen de lat bijzonder hoog legt voor wat volgt. Dit is namelijk een bijzonder radiovriendelijk nummer, dat alles in zich heeft om een heuse hit te worden De track “Sequoia Trees staat in twee versies op de ep en klinken eigenlijk, terwijl ze toch allebei overeind blijven ook compleet verschillend… Elk van de bandleden blijkt zijn inbreng te hebben in de manier waarop een song tot stand komt en verder vorm krijgt. Niet zelden op deze EP leidt dat tot een geluid dat wel eens aan Bastille doet denken, wat ik allerminst een probleem vind: dat staat namelijk voor fijn, melodieuze indie-pop, op de rand van de rock.

Daarnaast vond ik ook verschillende videoclips en zelfs een kortfilm op het Web waarmee de band zijn muziek ondersteunt. Dat wijst op enige ambitie en op veelkleurig talent, wat prima bewezen wordt met “Time”e met “Belong to You”, een ballad om bij weg te smelten. “Lights Up” tenslotte legt een tikkeltje meer de nadruk op electronica en dansbaarheid, maar geeft ook weer aan dat we hier te maken hebben met een band, die voorlopig nog als “ruwe diamant” mag beschouwd worden, maar dan wel met de nadruk op “diamant”.

Ik ben niet zo’n kenner van de rock en pop van vandaag en inzake de Waalse scene ben ik een totale leek, maar ik heb wel de pretentie te vertrouwen op mijn oren. Die horen hier ruim twintig minuten excellente, melodieuze pop met een hart: als ik immers lees dat de vijf gasten ook niet te beroerd zijn om hun nek uit te steken voor het zorgpersoneel, dan stelt dat me verregaand gerust: laat deze jongens nog een klein beetje rustig groeien, laat hen veel spelen en we krijgen mogelijk -eindelijk- nog eens een Waalse band, die het ook bij ons in Vlaanderen kan maken. Hopelijk is de Covid-ellende snel achter de rug, zodat ik eens kan gaan kijken hoe ze het er live van afbrengen. Over de EP alvast geen zweem negativiteit van mijn kant!

(Dani Heyvaert)